De vogelhut van boer Piet

12 juni 2017

Als klein jochie wensdroomde ik wel eens een eigen natuurgebiedje.. Dat leek me toch wel wat. Een eigen stukje land vol met vogels en ander spul. En natuurlijk een mooie schuilhut van waaruit ik de vogels en andere beesten kon bespioneren. Onbereikbaar natuurlijk. Ik heb geen stuk land en al helemaal geen schuilhut.

Op bezoek bij boer Piet

Op een zondagmiddag in juni zijn we op bezoek bij boer Piet in Wapserveen. Boer Piet heet voluit Piet Idserda en is vol van vogels. We zijn daar om zijn kruidenrijke graslanden langs de Wapserveense Aa te bekijken. Collega Judith interviewt en ik kijk rond en maak her en der wat foto’s. We lopen rond op zijn boerderij. In de stal nog wat jongvee en op het erf veel ‘in onbruik geraakt’ materiaal (oude zooi). Piet vertelt over zijn liefde voor de weidevogels op zijn land, over het tellen en het bekijken van de vogels. Vlak voor we bij de boerderij weggaan laat hij ons ‘zijn’ kerkuilen zien. 3 donsjongen in het nest, twee oudervogels in de schuur.

Vogelhut

We rijden in zijn Toyota RAV langs de weilanden naar de Wapersveense Aa. Halverwege stoppen we. Piet neemt ons mee naar zijn ‘plasdras’, een stukje laag gelegen weiland waarin een plasje en wat moerasvegetatie. En een oude paardenkar. Onze schuilhut, zo vertelt Piet.

In de lange wand is een luik uitgezaagd. Binnenin 4 strobalen om op te zitten en van binnen naar buiten een mooi uitzicht op zijn draslandje met kieviten en tureluurs. Een kleine oase midden in het uitgestrekte weidegebied. Geweldig. Ik zie me daar al zitten. Uur na uur turen naar de vogels, hopen dat ze dichtbij genoeg komen voor een mooie foto, misschien zo nu en dan een zeldzaamheidje ertussen.

Maar goed. Niet vandaag. Vandaag moeten we er na een klein kwartiertje alweer van tussen. Maar wat is het gaaf te zien dat zo’n jongensdroompje helemaal niet zo moeilijk te bereiken blijkt. Een oude paardenkar en wat strobalen. Volgens mij zou ik op Marktplaats vrij goedkoop klaar zijn. Nu nog een stukje land..